کتاب Analysis of a Model for Epilepsy: Application of a Max-Type Difference Equation to Mesial Temporal Lobe Epilepsy اثر Candace M. Kent and David M. Chan انتشارات مؤلفین طلایی

در دهه‌های 1960 و 1970، زیست‌شناسان ریاضی، سر رابرت ام. می، EC Pielou و دیگران از معادلات تفاوت به عنوان مدل‌هایی از پدیده‌های اکولوژیکی و اپیدمیولوژیک استفاده کردند. از آن زمان، با یا بدون کاربرد، ریاضیات معادلات تفاضل به یک حوزه برای خود تبدیل شده است. معادلات تفاوت با تابع ماکزیمم (یا حداقل یا "نوع رتبه") از اواسط دهه 1990 تا 2000 بدون هیچ گونه کاربرد در ذهن مورد بررسی دقیق قرار گرفت. این معادلات اغلب شامل آرگومان‌هایی می‌شدند که از عبارت‌های متقابل با پارامترهای موجود در شمارنده‌ها تا سایر توابع خاص متفاوت بودند. اخیراً، نویسندگان تجزیه و تحلیل یک مدل برای صرع: کاربرد یک معادله تفاوت حداکثر نوع برای صرع لوب تمپورال مزیال و همکارانشان اولین کاربرد شناخته شده معادله تفاوت "نوع حداکثر" را بررسی کردند. معادله آنها یک مدل پدیدارشناختی از تشنجات صرع است. در این کتاب، نویسندگان این تحقیق را گسترش داده و توسعه جامع تری از نتایج ریاضی، عددی و بیولوژیکی ارائه می دهند. علاوه بر این، آنها اولین نمونه مستند از یک رفتار دینامیکی جدید را توصیف می کنند که آن را رفتار تقریباً دوره ای موج دار می نامند، که می تواند به عنوان یک رفتار شبه دوره ای غیرقابل پیش بینی توصیف شود. این کتاب آخرین ویرایش این کتاب میباشد که توسط انتشارات مؤلفین طلایی به صورت اختصاصی در کشور به چاپ و نشر رسیده است.