کتاب قمارخدایان اثر آندره الکسیس انتشارات نوای مکتوب

بعضی منتقدان می گویند اگر جورج اورول قرار بود "مزرعه ی حیوانات"ش را در قرن بیست و یکم بنویسد، احتمالاً بی شباهت به داستان آندره الکسیس نمی شد. و این مطلقاً به این معنی نیست که قمار خدایان را اقتباسی مدرن از کتاب های مشابه پیشینش بدانیم کما اینکه هوش و خودآگاهی آنقدر موهبت (و بعضاً) نفرین عجیبی اند که حتی پیام رسان کوه المپ و خدای ادبیات (هرمس) و خدای روشنایی و هنر (آپولو) هم برای سر در آوردن از نتایج مواجهه ی روح فانی با آن ها باید در نهایت نامطمئنی به شرط بندی روی بیاورند. هرمس گفت: «دارم فکر می کنم چی می شد اگه حیوون ها، هوش آدم ها رو داشتن؟» آپولو جواب داد: «و من فکر می کنم که آیا اون موقع، اون ها هم به ناراحتیِ آدم ها بودن؟» «بعضی از آدم ها ناراحتن. بعضی هاشون هم نیستن. هوش براشون نعمت پرزحمتی بوده.» آپولو گفت: «حاضرم سر یه سال بندگی شرط ببندم که اگه حیوون ها اصلاً هر حیوونی که انتخاب کنی هوش آدم ها رو داشته باشن حتی از اون هام ناراحت تر می شن.» و شرط بندی هرمس و آپولو منجر به هدیه کردن یک شبه ی زبان و هوش بشری به پانزده سگ کلینیک دامپزشکی تورنتو شد و پیامدهای این قمار، تمام ساکنین المپ از زئوس گرفته تا الهه¬های سرنوشت را درگیر خود می کند. کتاب حاضر برنده ی دو جایزه ی معتبر Scotiabank Giller Prize و Rogers Writers’ Trust Fiction Prize در سال 2015 برای نویسنده ی کانادایی اش ارمغان آورده است.