کتاب سرگذشت پادشاهان زن اثر عباس سلیمانی امیری انتشارات طلایه

عباس سلیمانی امیری در این اثر، مروری بر جایگاه زنان در دوران آغازین تمدن بشر موسوم به دوران «مادرشاهی» و زن‌سالاری دارد و گریزی هم به جایگاه زنان درباری بعد از اسلام زده‌است. نویسنده در این اثر ادعا می‌کند که نزدیک به سه‌هزار سال زنان بر سرزمین کهن ایران پادشاهی می‌کردند و از عهده اداره کشور برمی‌آمدند. در این کتاب ملکه‌های ایران‌زمین و تمدن‌های مصر و ایلام و بین النهرین از دوران باستان و ملکه های عهد غزنوی از بعد از اسلام معرفی شده‌اند. این زنی که بر ایران زمین حکومت می‌کرد، به نوشته صاحب نظران ایران‌بان نام داشت که پایتخت آن، شهر «سیلک» بود که در کنار کاشان امروزی واقع بود. ساکنان آن شهر فقط یکصد هزار نفر بودند که در کنار دریاچه‌ای زندگی می‌کردند و با صید ماهی و شکار پرندگان از دریا، روزگار خود را می‌گذراندند. آن دریاچه از کاشان تا به خراسان امتداد داشت که بعدها بر اثر زلزله‌ای که به وقوع پیوسته بود، آب آن فرو رفت و به کلی خشک گردید و مردم آن دیار به ناچار ترک وطن کردند و راهی دیار دیگر گردیدند. آن‌ها پس از مهاجرت‌ها و کوچ کردن‌های بسیار در نواحی مختلف، سرانجام به استرآباد آمدند و زندگی کوه‌نشینی را در آن‌جا برگزیدند که همین زمان آغاز کوه‌نشینی بود که در ایران شروع گردید و از این سرزمین به میان ملل دیگر سرایت کرد.