کتاب داستان یکصد سنفونی دوست داشتنی اثر پل گراب انتشارات روزنه کار

کسی که موسیقی را دوست دارد نیازی نیست حتماً تحصیلاتی در رشته موسیقی داشته باشد. اکثر مردم نمی‌توانند سنفونی را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهند و یا این که مثلاً تعریف و معنی کانن (Canon) را بدانند و وقتی به کلمه‌ی کانن برخورد کنند فکر می‌کنند منظور توپ جنگی است! همه در یک چیز وجه مشترک دارند و آن این است که گوش‌شان به آن آوا یا موسیقی باید عادت کرده و با آن آشنا باشد تا از آن لذت کافی ببرند. آشنایی با یک موسیقی یعنی افراد، قطعه‌ای را بار‌ها در موقعیت‌های مختلف گوش داده تا با اصول ملودی و قسمت‌های مختلف آن آشنا شده باشند. افراد به محض شنیدن نام قطعه، خود را برای لذت بردن از آن آماده می‌کنند و زمانی که کاملاً تحت تاثیر قرار گرفتند، شیفته‌ی آن می‌شوند. در این مورد است که موسیقی با فیلم تفاوت اساسی دارد. زمانی که فیلمی برای اولین بار دیده می‌شود، بیننده کاملا از آن لذت می‌برد. در حالی که اگر همان فیلم برای بار دوم و یا بیشتر دیده شود به هیچ وجه لذت اولیه را در بیننده ایجاد نمی‌کند و حتی ممکن است کسل کننده هم باشد، ولی عکس این موضوع درباره موسیقی صادق است. قطعه‌ای که از ترکیب سازهای مختلف ساخته شده باشد مخصوصاً اگر مثل سنفونی پیچیدگی خاصی داشته باشد، اولین باری که شنیده می‌شود ممکن است شنونده هیچ از آن سر درنیاورد.