کتاب عشقی به لطافت باران اثرنسرین قدیری

رمان «عشقی به لطافت باران» نوشته‌ی «نسرین قدیری» است. «گستره‌ی محبت»، «چه آسان باختم»، «حاکم کیست، حاکم چیست؟»، «غرور بالاتر از عشق»،‌ «نیمی از وجودم»، «اشراف‌‏زاده»، «مسلول»، «چقدر دیر آمدی»، «تنها یک بار پرواز کن»، ‌«گناه من چیست؟»،‌«مردان غریب»،‌ «نسرین» و «پاییز من، بهار تو» عنوان‌هایی دیگر از آثار این نویسنده به شمار می‌آید. در بخشی از داستان عشقی به لطافت باران می‌خوانیم: «نرگس و شوهرش عباس چندین سال بود که به عنوان سرایدار و کارگر منزل حسام به کار مشغول بودند. آنان دو دختر دیگر نیز داشتند اما هیچ کدام از زیبایی چشمگیر و جاذبه‌ی دختر کوچکشان مرجانه برخوردار نبودند. هر شخص بیگانه‌ای که وارد منزل حسام می‌شد و چشمش به دختر عباس می‌افتاد، بی‌اختیار لب به تحسین می‌گشود و محو زیبایی نادر دخترک می‌گردید. نرگس و عباس از اینکه دختر کوچکشان مورد توجه خانم خانه قرار گرفته بود و بیشتر اوقاتش را در منزل ارباب به سر می‌برد، بسیار خشنود و راضی به نظر می‌رسیدند. مه‌بانو همچنان در فکر بود که صدای زنگ خانه به گوشش رسید. حسام با عجله از جا بلند شد و گفت: مثل اینکه خواهرت اینها اومدن. مه‌بانو جان، تو را خدا اشکاتو، پاک کن، دست کم جلو خواهرت و شوهرش قیافه‌ی ماتم‌زده به خودت نگیر. حدس حسام درست بود. خواهر بزرگ مه‌بانو، دلارام با دبدبه و کبکبه‌ی همیشگی خود وارد منزل شد و پشت سر او و شوهر و دخترش، در حالی که سبد گل بزرگ و زیبایی را حمل می‌کردند، به داخل آمدند.حسام برای خوش‌آمدگویی جلو دوید و عباس سبد گل را از آنان گرفت. وقتی وارد اتاق شدند،چهره‌ی مه‌بانو گشاده و خندان بود. حسام نفسی از سر آسودگی کشید و از ته دل خوشحال شد. شوهرخواهر مه‌بانو یا به عبارتی باجناق حسام، آقای بهبودی که قد بلند و سر تاس داشت سلام کرد و تبریک گفت. حسام برای باجناق بزرگش احترام خاصی قایل بود. او در نخست وزیری شغلی مهم و حساس داشت. او اغلب کارهایش محرمانه بود و بیشتر اوقاتش را در خارج از کشور سپری می‌کرد.» کتاب حاضر را نشر «پیکان» منتشر کرده است.