كتاب سلام ترس! اثر جمعي از نويسندگان انتشارات مؤسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان

بیش­تر والدین از همان سال­‌های نخست کودکی فرزندان خود را از خطرات احتمالی که ممکن است با آن روبه‌رو شوند، آگاه می­‌کنند یا می­‌ترسانند. ترس از خطراتی همچون دست زدن به آتش یا جسم داغ، گذر از خیابان، پرت شدن از بلندی، نگرانی­‌های سودمندی است چون کودکان را از آن خطرها محافظت می­‌کند. اما گاه کودکان از چیزهایی می‌­ترسند که بزرگ­ترها آن­ها را تهدیدکننده یا پرخطر نمی‌دانند. کودکان در مسیر زندگی خود، همچنان که بزرگ می­‌شوند، ترس­‌های­شان هم تغییر می­‌کند. برای مثال زمانی کودک از تاریکی می‌­ترسد و زمانی دیگر از غول­‌ها یا موجودات خیالی. هیچ­گاه نباید کودکان را به خاطر ترس­‌هایی که دارند مسخره کرد و به آن­ها خندید. مهم‌­ترین وظیفه‌ی بزرگسالان برای این که به کودکان کمک کنند که با ترس‌های خود کنار بیایند، این است که آن­ها را تشویق کنند که درباره‌ی ترس­‌های­شان حرف بزنند. باید ترس­‌های کودکان را جدی گرفت و با گفت‌وگو کرد و آن‌ها را مطمئن کرد که در کنارشان هستید و از آن‌ها در همه حال پشتیبانی می‌کنید. کتاب سلام ترس نوشته نویسنده سوئدی، یوآر تیبرگ، فرصتی بی­‌مانند برای کودکان و بزرگسالان فراهم می‌کند تا درباره‌ی انواع ترس­‌ها با هم گفت­‌و­گو کنند. تیبرگ در این کتاب با زبانی ساده و طنزآمیز کودکان را مطمئن می‌سازد که نباید از ترسیدن، بترسند چون همه می­‌ترسند. هر کس به گونه‌­ای. به آن­ها می­‌گوید که مامان‌ها و باباها هم می­‌ترسند، «البته نه همیشه، گاهی». به آن­ها می‌گوید ترس وجود دارد و گاهی هم خوب است چون «ترس می­‌تواند یادمان دهد که چه کاری را نباید بکنیم.» به همین سبب نویسنده به کودکان پیشنهاد می‌کند که به ترس سلام بگویند و درباره‌ی ترس‌­های خود گفت‌­و­گو کنند. تصویر­های ساده و پر از احساس این کتاب، کار یک تصویرگر نیست. کار گروهی از هنرمندان است که آتلیه‌ای دارند در کشور نروژ که آن را یوکولند نامیده‌­اند. سهیم شدن این کتاب با کودکان، از پیش‌دبستان تا سال‌­های آخر دبستان، را به همه‌ی والدین و مربیان و آموزگاران پیشنهاد می­‌کنیم. هنگام خواندن و دیدن تصاویر کتاب و پس از آن به کودکان اجازه دهید از ترس‌­های خود بدون ترس صحبت کنند تا بتوانند این حس مهم را درون خود سامان دهند.