سبزی جعفری آنید -125 گرم

گیاه جعفری ابتدا در کرانه های دریای مدیترانه مانند ایتالیا، الجزایر و تونس یافت شد. جالب است بدانید جعفری بیش از 2000 سال است که توسط بشر در نواحی دیگر کشت می شود. اسطوره‌ها و قصه‌های بسیاری وجود دارد که منشأ و رشد این گیاه در بسیاری از فرهنگ‌های مدیترانه‌ای و اروپایی است. یونانیان معتقد بودند که این سبزی از خون یک قهرمان سقوط کرده به نام Archemorus روییده است. لذا در بین یونیان از محبوبیت خاصی برخوردار است، به طوریکه در مراسم مختلف از آن استفاده می کنند. همچنین جعفری میان مردم رومانی مصارف دارویی و خوراکی دارد و در غذاهای میترانه ای و اروپایی از برگ و ریشه آن استفاده می شود. ماده مؤثره مواد مغذی موجود در جعفری شامل ویتامین A، K، C و E، تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین، ویتامین B6، ویتامین B12، پانتوتنیک اسید، کولین، فولات، کلسیم، آهن، منیزیم، منگنز، فسفر، پتاسیم، روی و فلز مس است. این سبزی همچنین منبع بسیار خوبی از ترکیبات فرار مانند مریستیکین، لیمونن، اوژنول و آلفا تودین است. جدای از این سبزی حاوی انرژی، کربوهیدرات، چربی و پروتئین هستند. مکانیزم اثر وجود ترکیبی به نام Myristicin در جعفری که در آزمایشگاه LKT مینیاپولیس کشف شده است، باعث میگردد تا جعفری خاصیت ضد سرطانی داشته باشد. لازم است بدانید پوکی استخوان به دلیل کاهش کلسیم در استخوان و نیز وجود یک اسید آمینه به نام هموسیستئین رخ می دهد. در کنار محصولات لبنی، سبزیجاتی مانند جعفری به عنوان یک منبع خوب کلسیم در نظر گرفته شده است. جعفری حاوی مقدار مناسب از اسید فولیک است که باعث کاهش هموسیستئین می شود. ویتامین A موجود در جعفری به طور مستقیم بر روی لنفوسیت ها یا سلول های سفید خون تاثیر می گذارد و عملکرد آن ها را افزایش می دهد. کلروفیل موجود در جعفری نیز، دارای خواص ضد باکتریایی و ضد قارچی است. نکات داروئی ترکیبات مانند ویتامین C و بتا کاروتن موجود در جعفری باعث میگردد تا این گیاه دارای خواص ضدالتهابی باشد و لذا به کنترل بیماری آرتریت روماتوئید کمک می‌کند. در طول چندین قرن، جعفری به‌عنوان یک دیورتیک استفاده‌شده می است که به کنترل بیماری‌های مختلف مانند سنگ‌های کلیه، عفونت‌های دستگاه ادراری و سنگ‌های صفراوی کمک می‌کند.